Ένα απόσπασμα απο αυτό που ζήσαμε στην Περδικόβρυση Παρνασσού μαζί με το Α' & Β' Σμήνος Κηφισιάς...
Και η ιστορία έχει ως εξής....
Μια φορά κι έναν καιρό
σε βασίλειο μεγάλο
ζούσε ένας βασιλιάς
μα δεν μας έκανε θέλαμε άλλον
τότε αυτός την παρέα του καλεί
γιατί να μη γίνει βασίλισσα κι αυτή?
μα αυτοί δεν είναι σωστοί
αλλιώς πάλι το'χαμε φανταστει
κι έτσι γίνεται βασιλιάς
ο πιο αγαπητός στα παιδιά(μπορεί να΄χε και πεταχτά αυτιά)
βρε άλλος άνθρωπος έγινε αυτός
μήπως τον άλλαξε ο θρόνος ο βασιλικός?
την κάνει όμως την αυτοκριτική του
κι έτσι δεν χάνει την τιμή του
χαιρετίσματα στην εξουσία
και αποχωρώντας κρατάει την ουσία
αλλά να έρχεται κι άλλος
αλλά αυτός έχει μεγάλο κάλο
για να γίνει ευτυχισμένος λέει
αυτό που φτιάχνει η παπλωματού θέλει
"αν όλους τους θησαυρούς σου μοιράσεις
το πάπλωμά που φτιάχνω θα σου χαρίσω για να ξαποστάσεις
τι το'θελε και το'πε η καημένη
την έδιωξε και έφυγε σαν γάτα βρεγμένη και εξορισμένη
μα γι'αυτήν διόλου μην ανησυχείτε
ανάμεσα στα πουλιά και στα ζώα θα τη βρείτε
πάντα χαρούμενα το μαλλί να πλέκει
που μέχρι κι ο άπληστος βασιλιάς ν'αλλάξει θέλει
τη φέρνει πίσω στο παλάτι
αλλά σε θρόνους και στέμματα εκείνη γυρίζει ευγενικά τη πλάτη
καινούριος λοιπόν το στέμμα θα φορέσει
μα τόσα ψέμματα που λέει, ένα μικρό βασίλειο πως να χωρέσει?
κι όταν στ'αλήθεια η μάχη θα συμβεί
θα γίνει η πληροφορία πιστευτή
και θα΄χουμε καλά προετοιμαστεί?
αλλά εσύ που πάντα την αλήθεια λες,βασιλιάς μας γίνε
και να που κάποια παιδιά πρώτα πετάχτηκαν
και επικεφαλείς του θρόνου και των υπηρεσιών τώρα τάχτηκαν!
κι εδώ όμως κάτι στραβώνει
αν δεις την ιστορία απο την αρχή θα δεις πως το τιμόνι
αν όλος ο λαός δεν πάρει
τότε για βασιλιά θα ρίχνουμε το ζάρι
κι έτσι κανείς πραγματικά για εμάς δεν θα φροντίζει
μονάχα επειδή τον υπηρετούμε θα κερδίζει!
εμπρός λοιπόν τα στέμματα σας στο κάστρο πετάξτε
το δικό σας παλάτι όπως θέλετε φτιάξτε
και την ιστορία του βασιλείου από τη αρχή ξαναγράψτε
μα μην ξεχνάτε όλοι μαζί βασιλιάδες να΄στε
